Isaiah 24
CHAPTER 24
The Desolation of the Inhabitable World
1ιδού κύριος καταφθείρει την οικουμένην όλην και ερημώσει αυτήν και ανακαλύψει το πρόσωπον αυτής και διασπερεί τους ενοικούντας εν αυτή 2και έσται ο λαός ως ιερεύς και ο παις ως ο κύριος και η θεράπαινα ως η κυρία έσται ο αγοράζων ως ο πωλών ο δανείζων ως ο δανειζόμενος και ο οφείλων ως ω οφείλει 3φθορά φθαρήσεται η γη και προνομή προνομευθήσεται η γη το γαρ στόμα κυρίου ελάλησε ταύτα 4επένθησεν η γη και εφθάρη η οικουμένη επένθησαν οι υψηλοί της γης 5και η γη ηνόμησε διά τους κατοικούντας αυτήν διότι παρέβησαν τον νόμον κυρίου και διεσκέδασαν και ήλλαξαν τα προστάγματα διαθήκην αιώνιον 6διά τούτο αρά έδεται την γην ότι ημάρτοσαν οι κατοικούντες αυτήν διά τούτο πτωχοί έσονται οι ενοικούντες εν τη γη και καταλειφθήσονται άνθρωποι ολίγοι 7πενθήσει οίνος πενθήσει άμπελος στενάξουσι πάντες οι ευφραινόμενοι την ψυχήν 8πέπαυται ευφροσύνη τυμπάνων πέπαυται αυθάδεια και πλούτος ασεβών πέπαυται φωνή κιθάρας 9ησχύνθησαν ουκ έπιον οίνον πικρόν εγένετο το σίκερα τοις πίνουσιν 10ηρημώθη πάσα πόλις κλείσει οικίαν του μη εισελθείν 11ολολύζετε περί του οίνου πανταχή πέπαυται πάσα ευφροσύνη της γης απήλθε πάσα ευφροσύνη της γης 12και καταλειφθήσονται πόλεις έρημοι και οίκοι εγκαταλελειμμένοι απολούνται 13ταύτα πάντα έσονται εν τη γη εν μέσω των εθνών ον τρόπον εάν τις καλαμήσηται ελαίαν ούτως καλαμήσονται αυτούς και εάν παύσηται ο τρυγητός 14και ούτοι φωνή βοήσονται οι δε καταλειφθέντες επί της γης ευφρανθήσονται άμα τη δόξη κυρίου ταραχθήσεται το ύδωρ της θαλάσσης 15διά τούτο η δόξα κυρίου εν ταις νήσοις έσται της θαλάσσης το όνομα κυρίου ένδοξον έσται 16κύριε ο θεός Ισραήλ από των πτερύγων της γης τέρατα ηκούσαμεν ελπίς τω ευσεβεί και ερούσιν ουαί τοις αθετούσιν οι αθετούντες τον νόμον 17φόβος και βόθυνος και παγίς εφ΄ υμάς τους ενοικούντας επί της γης 18και έσται ο φεύγων τον φόβον εμπεσείται εις τον βόθυνον και ο εκβαίνων εκ του βοθύνου αλώσεται υπό της παγίδος ότι θυρίδες εκ του ουρανού ανεώχθησαν και σεισθήσεται τα θεμέλια της γης 19ταραχή ταραχθήσεται η γη και απορία απορηθήσεται η γη 20έκλινεν και σεισθήσεται ως οπωροφυλάκιον η γη ως ο μεθύων και κραιπαλών και πεσείται και ου μη δύνηται αναστήναι κατίσχυσε γαρ επ΄ αυτής η ανομία 21και έσται εν τη ημέρα εκείνη επάξει ο θεός επί τον κόσμον του ουρανού την χείρα και επί τους βασιλείς της γης 22και συνάξουσι συναγωγήν αυτής και αποκλείσουσιν εις οχύρωμα και εις δεσμωτήριον διά πολλών γενεών επισκοπή έσται αυτών 23και τακήσεται η πλίνθος και πεσείται το τείχος και εντραπήσεται η σελήνη και αισχυνθήσεται ο ήλιος ότι βασιλεύσει κύριος εν Σιών και εξ Ιερουσαλήμ και ενώπιον των πρεσβυτέρων δοξασθήσεται
Copyright information for
ABGk